تاثیر چاقی ناشی از مصرف غذای پرچرب و کاهش وزن ناشی از تمرینات استقامتی بر لپتین پلاسمایی موش های نژاد c۵۷bl/۶

چکیده هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر چاقی ناشی از مصرف غذای پرچرب و کاهش وزن ناشی از تمرینات استقامتی با دو شدت متفاوت بر لپتین پلاسمای موش های نژاد c57bl/6 بود. روش پژوهش: تعداد 30 سر موش c57bl/6 (3-4 هفته ای؛ 10-15 گرمی) در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. 24 سر به مدت 12 هفته از غذای پرچرب (60 درصد چربی) و 6 سر نیز از غذای معمولی (35 درصد چربی) تغذیه کردند. 6 سر موش چاق (گروه ob) و 6 سر موش غیرچاق (گروه nb) برای اندازه گیری های پایه کشته شدند. 12 سر پس از دوره چاق شدن در دو گروه جداگانه تمرین با شدت بالا (گروه hi) و تمرین با شدت پائین (گروه li) به مدت 12 هفته و هر هفته 5 جلسه بر روی تردمیل جوندگان تمرین کردند. گروه شدت پائین با سرعت 15 متر بر دقیقه و شیب 5 درصد (معادل 50 درصد vo2max) فعالیت دویدن را به مدت 60 دقیقه در هر جلسه انجام می دادند و گروه شدت بالا با سرعت 22 متر بر دقیقه و شیب 5 درصد (معادل 75 درصد vo2max)  فعالیت دویدن را به مدت 41 دقیقه انجام دادند. 6 سر موش چاق (گروه oc) هم به عنوان گروه کنترل تا پایان تمرینات در قفس نگهداری شدند. وزن موش ها به صورت هفتگی اندازه‏گیری و ثبت می شد. لپتین پلاسمایی موش ها با استفاده از کیت مخصوص آن به روش الایزا مورد اندازه‏گیری قرار گرفت. یافته ها: افزایش میانگین وزن گروه هایی که غذای پرچرب مصرف می کردند (ob، oc، hi و li) نسبت به گروه nb از هفته پنجم اختلاف معنی داری داشت (05/0>p). کاهش وزن گروه های تمرینی از هفته 6 شروع به تمایز نسبت به گروه oc کرد و در هفته 8، این تمایز و کاهش وزن معنی دار شد (05/0>p). میزان کاهش وزن در گروه hi نسبت به گروه li، در هفته های 11 و 12 به طور معنی داری بیشتر بود (05/0>p). میانگین لپتین در گروه ob نسبت به گروه nb به میزان 24 درصد افزایش داشت (05/0>p). میانگین لپتین در گروه oc اندکی پائین تر از گروه nb بود اما میزان کاهش آن نسبت به گروه ob در حدود 27 درصد بود (05/0>p). مقدار نسبی لپتین به ازای هر گرم وزن بدن در سه گروه oc، hi و li مشابه یکدیگر بود اما کمتر از مقدار آن در دو گروه دیگر بود. نتیجه گیری: اگر چه غلظت لپتین خون با شاخص های چاقی مانند bmi، درصد چربی بدن و کل توده چربی بدن در انسان و حیوانات ارتباط دارد و به نظر می رسد در مطالعه حاضر، کاهش غلظت لپتین در گروه های تمرینی در اثر کاهش وزن باشد؛ با این حال، نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می کند که مصرف غذای پرچرب (مستقل از افزایش وزن) نیز در افزایش لپتین نقش دارد.